Na mijn eerste, mislukte, IVF poging kreeg ik het advies van mijn arts om me te laten opereren en mijn beide, afgesloten, eileiders te laten verwijderen. De kans om zwanger te worden werd daardoor hoger en dus werd de operatie ingepland. Mijn hoofd vond het een logisch verhaal en dus was het wachten op deze volgende stap. Tot ik midden in de nacht zwetend wakker werd en alles in mij schreeuwde dat ik dit niet moest doen. Ik maakte Maarten wakker en vertelde hem dat ik me niet wilde laten opereren. ‘Hèhè, zei hij, ik was al aan het wachten tot je dit zou zeggen…’. ‘Maar het betekent ook dat ik op de pauzeknop moet drukken, dat ik ondanks mijn 37 jaar en totaal geen idee heb wat ik dan nu moet gaan doen, toch ‘nee’ zeg tegen medische hulp?’ zei ik. ‘Klopt’ zei Maatje, ‘en dat is precies wat het moet zijn’.
Het traject had me ver van mezelf afgedreven en ik voelde me machteloos en ongelukkig. Het gevoel dat ik daarmee aan de slag moest was zo sterk dat ik de moed vond om inderdaad op de pauzeknop te drukken. De pauzeknop zou uiteindelijk een jaar en een enorme reis in mezelf duren. Want als het op een natuurlijke wijze niet lukt om zwanger te worden, of je krijgt een of meerdere miskramen of een buiten baarmoederlijke zwangerschap, dan kom je echt op hogeschool niveau ‘aan jezelf werken’ terecht. Je rustige kalme vijver wordt omgewoeld tot een grote modderpoel en zie daar maar eens niet in weg te zakken. Voor mij was een van de redmiddelen ‘nieuwsgierigheid’. Ik werd nieuwsgierig naar de gevoelens en emoties zie bij me wakker werden in dit proces. Ik schreef ze op. Het waren niet de minste:
- Ik voel me eenzaam
- Ik voel me stuurloos
- Het is mijn schuld
- Als ik maar wist dat het ooit goed komt
- Het doet pijn
- Ik hou me sterk
- Anderen bepalen over mij
- Mijn lijf frustreert me
- Ik schaam me
- Ik faal als vrouw en als moeder
- Ik ga over de grenzen van mijn lichaam
- Ik ben aan het vechten
- Ik weet niet hoe ik dit in mijn dagelijkse leven moet passen.
Genoeg voer voor onderzoek leek me. Ik ben groot fan van Brené Brown. Vooral haar boeken ‘de kracht van kwetsbaarheid’ en 'sterker dan ooit' vind ik dikke aanraders voor vrouwen in een IVF traject. Ze bespreekt hierin emoties zoals schaamte en kwetsbaarheid. Het maakt zo helder dat alle oprechte emoties en gevoelens aan de oppervlakte moeten komen om onszelf de kans te geven veerkrachtig te worden en te verbinden met onszelf én anderen. Als het eenmaal naar buiten is, in welke vorm dan ook, zit het niet meer binnen vast. En die 'ruimte in de pijpleiding' zoals ik dat graag noem, geeft je nieuwe kracht om weer de moed te hebben voor de volgende stappen in je proces. Dus dit blog geef ik deze boekentips mee. En haar Tedtalk, 'The power of vulnerability', die is ook fantastisch (vind ik niet alleen want deze is al 66 miljoen keer bekeken...).
Reactie plaatsen
Reacties